THE CROWN chapter 12

          

          ร่างเล็กถูกร่างใหญ่ประคองให้ลุกยืน มินฮยอนจับไหล่และเอวบางของอีกฝ่ายแล้วค่อย ๆ เดินไปยังเตียงหลังใหญ่ อย่าถามว่าทำไมไม่อุ้มเพราะขนาดเดินยังทรงตัวแทบไม่อยู่ พอถึงแล้วก็ปล่อยจงฮยอนให้นอนแผ่หราอยู่กลางเตียง เขาขึ้นคร่อมจงฮยอนแล้วจับข้อมือเล็กตรึงกับเตียงไม่ให้ดิ้นหลุด

          จงฮยอนที่ไร้เรี่ยวแรงแต่ยังคงเหลือสติเริ่มรู้แล้วว่าร่างใหญ่ด้านบนคิดจะทำอะไรตน เขาพยายามดิ้นแต่แรงเหลือน้อยเกินกว่าจะขัดขืน องค์ชายจับหน้าเขาไว้ก่อนจะโน้มลงมาประกบปากอย่างรวดเร็ว เขาหยุดนิ่งด้วยความตกใจที่ถูกจูบโดยไม่ทันตั้งตัว

          จากสัมผัสแผ่วเบาระหว่างริมฝีปากก็เริ่มรุกล้ำสู่ภายใน ร่างเล็กอ้าปากรับลิ้นร้อนของร่างใหญ่ที่พยายามบุกรุกเข้ามาอย่างลืมตัว มินฮยอนกวาดเลียชิมความนุ่มหวานภายในโพรงร้อนอย่างตะกละตะกราม จงฮยอนหายใจแทบไม่เป็นจังหวะด้วยความตื่นเต้นที่ถูกกระทำอย่างเร่าร้อน

          สัมผัสอันร้อนแรงและอบอุ่นของร่างใหญ่ทำให้ความยับยั้งชั่งใจที่กับเก็กไว้มานานถูกปลดปล่อย จงฮยอนจูบตอบด้วยความหิวโหยไม่แพ้กัน ของเหลวใสไหลรินออกมาตามมุมปากเล็กยามทั้งสองแลกเปลี่ยนรสชาติกันอย่างดุเดือด มือเล็กโอบกอดรัดลำคอราวกับไม่ต้องการให้จูบแรกของพวกเขาจบลงโดยเร็ว

          เมื่อชิมความหวานจนพอใจแล้วมินฮยอนก็ถอนจูบออก แต่พอสบสายตาหยาดเยิ้มของร่างเล็กที่อยู่ด้านล่างแล้ว ความหิวกระหายก็ยิ่งเพิ่มพูนจนแทบเอ่อล้น เขายังไม่ทันจะจูบอีกรอบปากเล็กก็เอ่ยออกมาว่า “ทำ…แฮ่ก…ทำต่อเลย”

          ประโยคนี้ทำให้ความอดกลั้นอันน้อยนิดของเจ้าชายผู้สูงศักดิ์ขาดผึงทันที เขารีบปลดกระดุมเสื้อให้คนสนิทที่กำลังจะได้เลื่อนขั้นด้วยมืออันสั่นเทา เสื้อตัวบางถูกถอดออกเผยให้เห็นผิวขาวเนียนอมน้ำผึ้ง ไม่รอช้ากางเกงขายาวก็ถูกถอดออกตามไป คงเหลือแต่ชั้นในตัวบางที่ปกปิดส่วนสำคัญของเพศชายไว้

          เสื้อผ้าชั้นดีราคาแพงของมินฮยอนถูกถอดออกจนเหลือแต่ชั้นในเช่นเดียวกัน ความเย็นของเครื่องปรับอากาศที่สัมผัสผิวเปลือยเปล่าไม่ทำให้ความร้อนรุ่มลดลงแต่อย่างใด กลับกันแรงปรารถนาซึ่งกันและกันยิ่งทวีขึ้นตามฤทธิ์แอลกอฮอล์และอารมณ์ทางเพศ

          มินฮยอนคร่อมทับจงฮยอนแล้วเริ่มตักตวงรสชาติอันโอชะอีกรอบไล่ลงมาตั้งแต่ลำคอ ไหปลาร้า หน้าอก จนถึงหน้าท้องล้วนถูกตีตราแสดงความเป็นเจ้าของ โดยเฉพาะยอดอกสีน้ำตาลอ่อนที่แปรเปลี่ยนเป็นสีอมแดงจากการถูกดูดดุนอย่างรุนแรง สัมผัสร้อนชื้นจากร่างใหญ่ทำให้ร่างเล็กอ่อนระทวยอย่างสุขสมยามถูกละเลงเลียลิ้มรสกายผอมบาง

          มือใหญ่ปลดเปลื้องชั้นในผืนบางของคนใต้ร่างออกเหลือแต่ผิวเปลือยเปล่า ส่วนกลางที่หลับไหลถูกปรนเปรอจนขยายเต็มมือที่กอบกุมอยู่ ร่างเล็กสั่นสะท้านเมื่อถูกล่วงล้ำอย่างที่ไม่เคยมีใครทำกับตนมาก่อนนอกจากตัวเอง

          “อือออ…อา…อา” จงฮยอนนอนนิ่งครางเสียงแผ่วเบาอย่างเสียวซ่าน

          มินฮยอนหายใจแรงด้วยความตื่นเต้นที่ได้ปรนเปรอคนอื่นเป็นครั้งแรก ยิ่งเห็นใบหน้าน่ารักแสดงสีหน้ามีอารมณ์ร้อนแรงเช่นนี้ ส่วนกลางของเขาก็ยิ่งปวดหนึบตามไปด้วย ความปรารถนาที่จะครอบครองร่างเล็กเพิ่มขึ้นถึงขีดสุดจนอดกลั้นแทบไม่อยู่

          เขาหยุดปรนเปรอจงฮยอนแล้วลุกขึ้นถอดชั้นในของตนออก ขาเล็กถูกจับอ้าเผยช่องทางหลังที่ไม่เคยถูกล่วงล้ำมาก่อน เขาเลียนิ้วเรียวยาวของตนแล้วค่อย ๆ สอดใส่มันเข้าสู่ร่างเล็ก เพื่อเบิกทางให้สิ่งที่ใหญ่กว่ามากเข้าไปได้โดยสะดวก

          “อืม โคตรแน่น” มินฮยอนสบถอย่างลืมตัวเมื่อสัมผัสความร้อนผ่าวและคับแน่น

          “อะ…อ๊า!!” จงฮยอนร้องด้วยความเจ็บที่ถูกล่วงล้ำเป็นครั้งแรก

          นิ้วที่สองถูกสอดใส่ตามทันที สิ่งแปลกปลอมภายในร่างเล็กขยับเข้าออกขยายช่องทางให้คุ้นเคย จงฮยอนบิดตัวไปมาอย่างอ่อนแรง แต่เพราะฤทธิ์น้ำเมายังไม่หมดเลยทำได้เพียงร้องด้วยความเจ็บ

          ความอดทนและความเป็นสุภาพบุรุษของมินฮยอนขาดผึง เขาจับส่วนที่ตื่นตัวของตนจ่อตรงปากทางเข้าแล้วสอดใส่ทันที

          “โอ๊ยยยย!! เจ็บ!!” จงฮยอนร้องสุดเสียงเมื่อถูกความเป็นชายของร่างใหญ่สอดใส่

          มินฮยอนดันสะโพกเข้าลึกอีก แต่จงฮยอนขัดขืนสุดแรงเพื่อผลักไสสิ่งแปลกปลอมออกจากร่าง หากเป็นปกติเขาคงหยุดการกระทำของตน แต่ในตอนนี้ที่ความเมาเข้าครอบงำทำให้คำว่าสุภาพบุรุษไม่มีอยู่ในหัว เขาเลยจับมือจงฮยอนรวบไว้แล้วสอดใส่เข้าจนสุด

          จงฮยอนตาเบิกโพงกว้าง ความเจ็บแล่นริ้วทั่วร่างจนไม่มีเสียงเปล่งออกมา ทำได้แต่อ้าปากพะงาบอย่างน่าสงสาร “อะ…อะ”

          เมื่อเห็นสีหน้าของคนใต้ร่างที่เจ็บปวดถึงขีดสุด ความรู้สึกผิดก็เข้ากัดกินกลางอกของมินฮยอน แต่มันสายไปแล้ว มีแต่ต้องทำตามแรงปรารถนาที่พุ่งพล่านเกินห้ามใจ เลยเริ่มขยับสะโพกต่ออย่างอดกลั้นไม่อยู่

          บทบรรเลงรักเริ่มดำเนินอย่างเชื่องช้า ก่อนจะเร่งความเร็วขึ้นอย่างเป็นจังหวะ มือใหญ่เอื้อมไปปรนเปรอส่วนกลางของคนที่ถูกกระทำอยู่ให้มีอารมณ์ร่วมตามด้วย จนความเจ็บปวดเริ่มถูกแทนที่ด้วยความเสียวซ่าน

          “อา…อา…” จงฮยอนร้องด้วยความเจ็บปนเสียวที่ปนเปกันจนแยกไม่ออก

          “แฮ่ก…ซี๊ด…” มินฮยอนครางด้วยความเสียวซ่านที่แทบเอ่อทะลัก

          มือเล็กที่หลุดจากการกอบกุมจิกกำผ้าปูที่นอนเพื่อระบายอารมณ์ มินฮยอนเห็นแล้วเลยพูดเสียงสั่น “กอดเราสิ…ทำกับเราเลย”

          ได้ยินดังนั้นจงฮยอนเลยไม่เกรงใจโอบกอดแผ่นหลังกว้างที่ขยับอยู่ด้านบน มือเล็กจิกแผ่นหลังระบายอารมณ์โดยไม่สนว่าอีกฝ่ายมีฐานะเช่นไร มีเพียงแรงกามารมณ์ที่อยู่เหนือทุกสิ่ง เขายอมให้องค์ชายครอบครองร่างกายของเขาเป็นคนแรก เขาไม่สนอะไรอีกแล้วนอกจากบทรักที่ถูกบรรเลงอย่างเร่าร้อนในตอนนี้

          เสียงร้องครางดังระงมทั่วห้องบรรทมอันกว้างใหญ่ เรือนร่างเปลือยเปล่าของทั้งสองชุ่มฉ่ำด้วยหยาดเหงื่อ ถึงเวลาจะผ่านมาไม่เท่าไหร่ตั้งแต่เริ่มกิจกรรมอันเร่าร้อน แต่ทั้งสองกลับรู้สึกว่าตนตกอยู่ในห้วงแห่งความสุขสมมานาน ความคิดในหัวขาวโพลนคงเหลือแต่แรงปรารถนาที่ไม่มีที่สิ้นสุด มีแต่จะเรียกร้องว่าต้องการมากกว่านี้ ให้มากพอสมกับที่เฝ้ามองอีกฝ่ายด้วยความอดกลั้นมานาน

          เตียงหลังใหญ่สั่นแรงขึ้นเรื่อย ๆ ตามจังหวะที่ใกล้ถึงจุดสูงสุด เช่นเดียวกับมือใหญ่ที่ปรนเปรอคนใต้ร่างเร็วและรุนแรงขึ้น จนในที่สุดจงฮยอนก็ทนไม่ไหว จิกหลังกว้างเต็มแรงพร้อมครางเสียงดังลั่นปลดปล่อยออกมา “อะ…อ๊า!!!”

          ความสุขสมจำนวนมากถูกปลดปล่อยออกมาจนเต็มหน้าท้องของร่างเล็ก จงฮยอนเกร็งไปทั่วตัวเมื่อได้ระบายสิ่งที่กักเก็บไว้หลายวัน มินฮยอนสัมผัสได้ถึงของเหลวที่ชุ่มฉ่ำมือของตนกับความเจ็บแปลบที่แผ่นหลัง เลยเร่งจังหวะให้ถึงปลายทางตามอีกฝ่าย

          “จงฮยอนอ่า…จงฮยอน…อา!!” ร่างใหญ่ครางชื่อคนรักออกมาเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะปลดปล่อยความสุขสมทั้งหมดเข้าไปในร่างเล็ก จงยอนสะดุ้งเฮือกเมื่อสัมผัสถึงความร้อนจำนวนมากที่ถูกฉีดเข้าร่างของตน เลยกระชับกอดอีกฝ่ายให้แน่น

          ร่างใหญ่ค่อย ๆ ถอนตัวออกจากร่างเล็ก ของเหลวจำนวนมากไหลย้อนออกมาตามช่องทางเล็กปนกับความบริสุทธิ์สีแดงสด ผ้าปูที่นอนถูกแต่งแต้มด้วยสีขาวเป็นวงกว้างผสมกับสีแดงเป็นจุด ๆ เป็นสัญลักษณ์ว่าจงฮยอนถูกครอบครองแล้วด้วยฝีมือของมินฮยอน